Met dank aan Ben Maandag zijn in deze blog twee prachtige oude prenten van Ons Huis en het Sociaal Kultureel Centrum (toen nog de oude school) te zien. Deze prenten geven goed de historische en emotionele waarde van deze panden weer in Dinxperlo.

Met de realisatie van het Kulturhus wordt dit stukje historie in Dinxperlo bewaard en toekomstbestendig gemaakt. Daarbij ontstaan er prachtige nieuwe mogelijkheden.

28 november jl. was er een open inloopavond over het Kulturhus Dinxperlo in Ons
Huis. Ik vertelde aan wat bezoekers dat één van mijn belangrijkste werkzaamheden
het zoeken is naar middelen om de ambitie die we hebben ook daadwerkelijk te verwezenlijken. We willen op verschillende manieren fondsen werven. En daar horen ook inzamelingsacties bij. Een van de bezoekers haalde spontaan 50 eurocent uit zijn zak en zei: "Hier. Het begin is er."

En zo is het precies!

Inzamelingsacties hoeven niet om grote bedragen te vragen. Veel geld hoeft niet door alleen maar grote bedragen bij elkaar gebracht te worden. Niet iedereen kan evenveel missen. Zeker in deze tijd. Maar dat wil niet zeggen dat (hele) kleine bedragen er niet toe doen of niet welkom zijn. Integendeel!
Elke eurocent is er één op weg naar een Kulturhus in Dinxperlo. De eerste 50
eurocent is binnen. En dat voelt goed!

Stand van zaken 28 november 2012: €0,50.

Donderdag 8 november ben ik begonnen aan de baan waarin ik mezelf projectleider van het Kulturhus Dinxperlo mag noemen. Een leuke en uitdagende baan waar ik veel zin in heb. Een baan in een dorp dat ik inmiddels een klein beetje ken. Al vanaf 2006 ben ik betrokken geweest bij diverse onderzoeken en haalbaarheidstudies met betrekking tot Ons Huis en het Sociaal Kultureel Centrum. Maar Dinxperlo is vooral een dorp waar ik import ben. Ik woon in Didam en zelfs daar kom ik oorspronkelijk niet vandaan.

Toch -en misschien wel juist daarom- zie ik goed waarom het Kulturhus in Dinxperlo er gewoon moet komen. In die paar dagen dat ik nu heb gewerkt in Dinxperlo heb ik zo veel gezien om deze uitspraak te beargumenteren. Ik heb groepen mensen voor, tijdens en na activiteiten zien koffie drinken. Gezellig keuvelend. Ze voelen zich thuis. Ik heb mensen hulpmiddelen zien halen bij het uitleenloket. Gewoon in het eigen dorp. Ik heb Con Spirito prachtig meerstemmig "lang zal hij leven" horen zingen, omdat er iemand jarig was. Ik heb al vele biljarters in Ons Huis hun sport zien beoefenen. Ik heb vanachter de deur muzieklessen mogen meemaken. Zowel van beginners als gevorderden. En ik heb veel betrokken en enthousiaste mensen gezien die werken in Ons Huis en het Sociaal Kultureel Centrum. Sommigen betaald. Sommigen vrijwillig. En weer anderen vanuit een werkervaringsplek.

Maar ik heb ook gezien dat de panden op zijn. Het dak lekt. De kozijnen zijn rot. De lift is al jaren afgekeurd. De deuren klemmen. Het kantoor is koud. En de wc stinkt. Niet omdat hij niet goed wordt schoongemaakt, maar omdat de geur van jaren veelvuldig gebruik in de voegen is getrokken. 

En dan ben ik er maar 2 dagen per week...

Dinxperlo mag trots zijn op haar brede verenigingsleven en actieve welzijnswerk. Ze verdient een hedendaags, logischer ingericht pand met nog meer mogelijkheden.